SJUUL DE MIJNWERKER!!
Blijf op de hoogte en volg Stappers
29 Juli 2012 | Bolivia, Sucre
SJUUL DE MIJNWERKER
Dag 14
VANDAAG BEN IK GAAN KRUIPEN, LOPEN, RENNEN, KLIMMEN enz.. KORTOM HET WAS EEN SPORTIEF DAGJE!!!
Vanochtend ben ik om 7.30 uur opgestaan. Zo als elke dag scheen de zon en ben ik gaan ontbijten. Om 8.30 uur begon “DE” excursie van deze reis……”Sjuul en de mijnen van Potosi”!!
We reden eerst langs een straat met wel 50 winkeltjes voor de mijnmedewerkers. Daar kreeg ik ook het pak en de laarzen. In eerste instantie zouden er 7 van de 20 de mijnen ingaan. Maar door enkele watjes in de groep is de teller op twee blijven staan. Samen met de reisleider ben ik de mijnen ingegaan.
We waren met 14 personen in het busje naar de hoogste berg van POTOSI gegaan. Daar kreeg ik de taak om het lont voor een explosie aan te steken. Ik had 30 seconden om weg te rennen. Gelukkig heb ik het overleeft. Je moet je voorstellen: Je zit op 4400m boven zee niveau en dan een 100m lange sprint omhoog tegen een steile rotsformatie. Ik was even buiten adem, maar kwam snel weer bij. Het was een hele aparte ervaring voor mij.
THIS IS THE MOMENT!!!
Ik kreeg een lampje en kon de mijn ingaan. Na 5 meter was het pikke donker. Eerst zijn we 100m de mijn ingegaan, daar kwamen we mijnwerkers tegen. Deze waren bezig met de voorbereidingen van 23 explosies. Dus wij moesten de mijn weer uit. Op relatief veilige afstand (50m) wist ik niet wat er gebeurde. De gehele berg, mijn gehele lichaam kortom alles trilde bij elke explosie. Het geluid was niet goed voor de oren. Daar sta je dan in een gangpad van 1m breed, pikke donker en je weet niet wat er gaat gebeuren. Het was een hele zware en bijzondere ervaring. Een in de categorie “een keer in je leven is meer dan voldoende’.
Eenmaal buiten kregen we de uitleg over het echte werk. We gingen in een andere mijn met veel kleinere gangen waar je niet meer kon staan, moest kruipen, klimmen, evenwichtsbalklopen en nog veel meer. We gingen tot 80 METER DIEPTE de mijnen in. Doordat de mijnen op 4400 boven zeeniveau zijn heb je sowieso al weinig zuurstof, door het stof en de smalle gangen werd dat nogmaals beperkt. Toen we beneden waren wist ik het wel. IK WIL ERUIT EN SNEL!!!!!!
Jammer genoeg moest ik eerst nog 80m omhoog waardoor de tijd voorbij vloog en we pas na 2 uur uit de mijnen kwamen. Ik wist het zeker, IK WORDT GEEN MIJNWERKER!!!
HET LEVEN VAN EEN MIJNWERKER IS ZWAAR. Na dit gezien te hebben mag je geen kritiek meer hebben op je eigen werk!
MIDDAG
Om 13.30 uur zijn we met de bus richting Sucre gegaan. Daar kwamen we rond 18.00 uur aan en zijn gezellig uiteten gegaan. Om 23.00 uur lag ik in bed.
Kwa niveau zijn we gedaald!!
DE HOOGTE HEBBEN WE VERLATEN!! Ik heb deze reis gelukkig geen hoogte tabletten hoeven te gebruiken. Ik zit nu weer op 2300m boven zee niveau in Sucre. Het klimaat is beter. Overdag volop zon met 25 graden en in de nacht zo’n 15 graden.
EEN HELFT GEHAD !!AHHHHHH! BELANGRIJKER NOG EEN HELFT TE GAAN!!!!!!
Nog 2 daagjes BOLIVIA en dan naar het swingende BRAZILIE!!!!!!!
Groetjes vanuit Sucre,
Sjuul Stappers
Dag 14
VANDAAG BEN IK GAAN KRUIPEN, LOPEN, RENNEN, KLIMMEN enz.. KORTOM HET WAS EEN SPORTIEF DAGJE!!!
Vanochtend ben ik om 7.30 uur opgestaan. Zo als elke dag scheen de zon en ben ik gaan ontbijten. Om 8.30 uur begon “DE” excursie van deze reis……”Sjuul en de mijnen van Potosi”!!
We reden eerst langs een straat met wel 50 winkeltjes voor de mijnmedewerkers. Daar kreeg ik ook het pak en de laarzen. In eerste instantie zouden er 7 van de 20 de mijnen ingaan. Maar door enkele watjes in de groep is de teller op twee blijven staan. Samen met de reisleider ben ik de mijnen ingegaan.
We waren met 14 personen in het busje naar de hoogste berg van POTOSI gegaan. Daar kreeg ik de taak om het lont voor een explosie aan te steken. Ik had 30 seconden om weg te rennen. Gelukkig heb ik het overleeft. Je moet je voorstellen: Je zit op 4400m boven zee niveau en dan een 100m lange sprint omhoog tegen een steile rotsformatie. Ik was even buiten adem, maar kwam snel weer bij. Het was een hele aparte ervaring voor mij.
THIS IS THE MOMENT!!!
Ik kreeg een lampje en kon de mijn ingaan. Na 5 meter was het pikke donker. Eerst zijn we 100m de mijn ingegaan, daar kwamen we mijnwerkers tegen. Deze waren bezig met de voorbereidingen van 23 explosies. Dus wij moesten de mijn weer uit. Op relatief veilige afstand (50m) wist ik niet wat er gebeurde. De gehele berg, mijn gehele lichaam kortom alles trilde bij elke explosie. Het geluid was niet goed voor de oren. Daar sta je dan in een gangpad van 1m breed, pikke donker en je weet niet wat er gaat gebeuren. Het was een hele zware en bijzondere ervaring. Een in de categorie “een keer in je leven is meer dan voldoende’.
Eenmaal buiten kregen we de uitleg over het echte werk. We gingen in een andere mijn met veel kleinere gangen waar je niet meer kon staan, moest kruipen, klimmen, evenwichtsbalklopen en nog veel meer. We gingen tot 80 METER DIEPTE de mijnen in. Doordat de mijnen op 4400 boven zeeniveau zijn heb je sowieso al weinig zuurstof, door het stof en de smalle gangen werd dat nogmaals beperkt. Toen we beneden waren wist ik het wel. IK WIL ERUIT EN SNEL!!!!!!
Jammer genoeg moest ik eerst nog 80m omhoog waardoor de tijd voorbij vloog en we pas na 2 uur uit de mijnen kwamen. Ik wist het zeker, IK WORDT GEEN MIJNWERKER!!!
HET LEVEN VAN EEN MIJNWERKER IS ZWAAR. Na dit gezien te hebben mag je geen kritiek meer hebben op je eigen werk!
MIDDAG
Om 13.30 uur zijn we met de bus richting Sucre gegaan. Daar kwamen we rond 18.00 uur aan en zijn gezellig uiteten gegaan. Om 23.00 uur lag ik in bed.
Kwa niveau zijn we gedaald!!
DE HOOGTE HEBBEN WE VERLATEN!! Ik heb deze reis gelukkig geen hoogte tabletten hoeven te gebruiken. Ik zit nu weer op 2300m boven zee niveau in Sucre. Het klimaat is beter. Overdag volop zon met 25 graden en in de nacht zo’n 15 graden.
EEN HELFT GEHAD !!AHHHHHH! BELANGRIJKER NOG EEN HELFT TE GAAN!!!!!!
Nog 2 daagjes BOLIVIA en dan naar het swingende BRAZILIE!!!!!!!
Groetjes vanuit Sucre,
Sjuul Stappers
-
29 Juli 2012 - 06:45
Mam:
je bent wel een echte avonturier, in zo'n nauwe mijngangen lijkt mij geen prretje. Gelukkig kreeg je geen last van engte, wel fijn dat je op deze manier inziet dat sommige mensen ec ht hard en ongezond werk verrichten, je gaat dan inderdaad je eigen baan steeds mneer waarderen.
Er staat nog veel spannends en avontuurklijks op jou prgramma begrijp ik, laat het lekker op je af komen.
groetjes uit steyl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
